این بار شعر به زبان هندی است. همراه با سامی به تاج محل می رویم. سامی مسلمان در تاج محل یک معلم است. در کلاس درس ایستاده است و شعری را پای تابلو نوشته و آموزش می دهد. درس که تمام شد با بچه ها می روند دیدن تاج محل. بچه ها را جمع کرده و برایشان حرف می زند. می روند روی چمن ها فوتبال بازی کنند. بچه ها شاد و خندان دنبال آقای معلم می دوند. آقای معلم این بار یک آقای کیتینگ مسلمان است، با این تفاوت که دیگر انجمن شاعران مرده ای در کار نیست. هر چه هست حیات است و زنده گی...

در مصر شعر نیز عربی است. قسمت مصر با نمایش اهرام شروع می شود. از اهرام می رسیم به مساجد مصر. شاید می خواهد بفهماند که کدام ماندگارترند، مساجد یا اهرام؟ آقای سامی مسلمان که این بار او را خوب می شناسیم و به او علاقه داریم، کاملاً شرقی است. مثل ما در خیابان از وسط میدان عبور می کند. دنبال اتوبوس می دود ، از در پشت سوار می شود، سرش را از پنجره بیرون کرده است و آواز می خواند. از بازار عبور می کند. آقای سامی مسلمان در مصر یک چوب کار است. می بینیم که در یک کارگاه چوب کاری مشغول به کندن یک طرح بر روی قطعه ای از چوب است. کار تمام می شود و سامی قطعه را بالا می گیرد. نوشته است : الله الله. "